Rrëfehet një sharlatan: Nuk dijmë asgjë për plehrat

Dua tët rrëfej... Unë jam sharlatan. Po, po, sharlatan, nga ata që kanë informacion të cekët por bëjnë sikur i dijnë të gjitha. Unë protestova kundër importit të plehrave, duke u hequr sikur i kisha të gjitha përgjigjet e pyetjeve të mia. Fajin e kam edhe vetë, sepse ligjin mund ta kisha lexuar me telepati (ose në filxhan),

7 gjëra që Edi Rama nuk na i tha për importin e plehrave:

Edi Rama u na tha sot se ligji i ri nuk lejon ardhjen e mbetjeve të rrezikshme, djegjen e mbetjeve apo depozitimin e tyre. Ai tha se kjo industri do të hapë mijëra vënde pune, dhe se nëse nuk lejohet importi i mbetjeve Shqipëria do mbesë pa riciklim të mbetjeve të veta.

Por ai nuk na tha se:

Erioni, fiqtë dhe gjethet e fikut

Në vitet 90, kur filloi tranizicioni drejt një modeli të ri politik dhe ekonomik, unë banoja në një nga

parafabrikatet e lagjes Ali Demi. Në kat të parë të shkallës sonë ishim dy familje punëtorësh. Një kat më lart kishim një ish funksionar të partisë dhe dy drejtorë në një ministri. Në kat të tretë ministrin e punës, një drejtor shkolle,një mësuese dhe një punonjëse e Bibliotekës kombëtare. Në kat të katërt dy inxhinierë dhe një anëtare e akademisë së shkencave. Në kat të pestë një artiste e TOB-it, një diplomat dhe një biznesmen i angazhuar me transport ndërkombëtar mallrash. Në kat të gjashtë sërish dy familje punëtorësh. Të gjitha shtresat sociale në një shkallë të vetme.

Crystal

Haven’t seen you in a while, and I feel,

how I forget you, bit by bit.

How the memory of you dies in me.

How dies your hair, and everything.

Britania iku, po të mbajmë Shqipërinë

Oxfordi është qytet zakonisht paqësor. Tragjedia më e madhe që mund të shohë njeriu këtu janë sezonet e provimeve. Mirëpo këto dy ditë një re pezmatimi ka rënë mbi qytet, a thua se i janë mbytur gjemitë. Çfarë ka ndodhur do thuash ti?

Ekuilibri Nash ne Reformimin e Drejtesise.

Eshte e famshme pergjigja e Churchillit ndaj gazetares qe e pyeti se cfare do te thoshte ai nese ministrat e tij do te ishin te korruptuar. Ai u shpreh “do te pyesja cfare ben drejtesia ne kete vend?”. Ne kete vendin tone ne kemi kohe qe pyesim se cfare ben drejtesia, dhe kohet e fundit po synojne te na bindin se pergjigjen do ta marrim mbas reformes ne drejtesi.

BRITAIN’S BREXIT DEBATE: LEAVE ALBANIA OUT OF THIS, PLEASE!

I was around ten-years-old when my family found itself in a difficult economic situation. I had to go to work to help earn cash. One day, as I was carrying some heavy items, a father and his son were passing by, both clearly of some means. Glancing at me the father addressed his son with more or less these words: “Listen to what I'm saying.

Gej apo Shqiptar?

Një mbasdite Marsi, mbas një dite të lodhshme pune, qindra të rinj, me vetëm një hall mbi supe, mbrojtjen e dinjitetit komunitar, protestuan egërsisht me thirrjet ‘Lezha është e pastër, nuk ka homoseksualë’. Argumenti i tyre bindës ishte se ‘ne jena shqiptarë, s’mun’ t’jena gej”. Medemek të qënit shqiptar dhe homoseksual janë dy identitete përjashtuese.

You cried

You cried and told me in a lowered voice,

that I was treating you like a whore.

Back then I didn’t care much for your tears.

I loved you, without knowing I loved you.

When you feel very sad

I won’t be here, I will depart,

decayed in soil, like other men.

At the café dear to my heart,

waiters will not see me again.

Longing

Some raindrops hit the pane.

Suddenly, for you I long.

So seldom do we see each other,

In this city where we both belong.

Të qeverisësh si piktor

“Zot’ri ‘i sekond. K’tu është pronë private. Edhe s’keni asnji lloj t’drejte me hy k’tu pa pyt... Dilni aty jashtë dhe pastaj ankohuni”. Me këto fjalë u pritën (dhe u përcollën) gazetarët dhe aktivistët që kishin shkuar për të marrë pjesë në dëgjesën publike për projektin e stadiumit kombëtar. Mesazhi ishte i qartë: Qërohuni nga këtu ku vendoset për qytetin tuaj, dhe ikni e bëni zhurmë aty larg ku nuk bezdisni pushtetin.

E kush ka frikë nga modeli anglez në arsimin e lartë?!

Kam ndjekur këto ditë në media debatin për reformën në arsim, I ngritur mbi raportin e parë të komisionit për arsimin e lartë. Ky debat publik mendoj se  duhet përshëndetur pasi po vendos një standard të ri të hartimit të politikave në Shqipëri, duke I diskutuar ato pikërisht me ata që do t’i zbatojnë në të ardhmen. Sigurisht ky vlerësim vlen në momentin që diskutimi do të shërbejë për të pasuruar këtë politikë, dhe jo vetëm për të legjitimuar atë që është vendosur paraprakisht.

Lessons from Albania

I must have been ten when my family was in a difficult economic situation, and I had to work a little bit. One day, as I was carrying some heavy stuff, a posh father and his son were passing by. As they saw me in that situation, the father addressed his son with more or less these words: ‘Listen to what I'm saying. If you don't study, you'll end up like him'. I felt awful that the father was using my difficult situation to scare his own son.

Gjashtë mësime (të panevojshme) nga Shullazi

Diçka rreth një vit më parë, teksa përpiqesha të përditësohesha mbi situatën politike në vend gjatë kohës që kisha munguar, mësova prej një studiuesi të krimit të organizuar emrin e Emiljano Shullazit. Miku im më tregoi episodin e një gazetari që ishte kërcënuar drejtpërdrejt prej tij, vetëm pse i kishte përmendur emrin në emision. Më tha gjithashtu se në përgjithësi as gazetarët dhe as politikanët nuk guxonin t’ja përmendnin emrin.